Sen o Pralesie

Inspiracją w pracy nad przedstawieniem „Sen o Pralesie” była książka Felixa Saltena „Bambi, opowieść leśna” napisana w roku 1923. Salten był austro-węgierskim pisarzem, pochodzenia żydowskiego, mieszkającym w Wiedniu. Motyw zabijania i strachu jest wyraźnym elementem opowieści z czego można wywnioskować, że książka była silnie inspirowana pogarszającą się sytuacją polityczną, narastającym antysemityzmem i wojną. W 1935 roku „Bambi, opowieść leśna” znalazła się na liście dzieł literackich zakazanych przez nazistów. Z dzisiejszej perspektywy fakt ten wzmacnia polityczną alegorię przedstawianą przez ucisk świata przyrody i bezbronnych zwierząt.

Zabijamy zwierzęta w przekonaniu, że nie mają one prawa do własnego życia i nie odczuwają cierpienia, zapominając, że my sami jesteśmy częścią królestwa zwierząt. Dziś, polowania na dzikie zwierzęta to bardzo często hobby ludzi, którzy legalnie dopuszczają się niesprawiedliwości. Zgadzamy się z tym, chociaż w głębi duszy czujemy, że zabijanie (zwierząt) nie jest moralne i że zabijając przekraczamy podstawowe zasady etyczne. Jeśli będziemy chcieli ujrzeć świat jako żywy, połączony i współzależny, odnajdziemy się w środku świata, o którym marzymy. Wystarczy obudzić się z egocentrycznego snu i przestać utożsamiać się z iluzorycznym poczuciem oddzielenia od reszty świata.

To jest jedyna droga.

Author: Felix Salten, Joanna Maria Gierdal
Direction, translation, script and dramaturgy: Joanna Maria Gierdal
Scena, lalki, kostiumy i oświetlenie: Laura Černáková
Występują: Ondrej Gajdoš, Mário Houdek, Ivana Lechmanová, Dávid Selecký, Naďa Balacenková