Program

Wernisaż wystawy lalek artystycznych Julity Kalin

Julove lalki powstały z zamiłowania do minimalizmu i tęsknoty do czasów, kiedy zabawka była przedmiotem ekskluzywnym i trwałym; przyjacielem, który zabierał dzieci do krainy wyobraźni.

Każda lalka jest inna: wesoła, zadziorna, podobna do osoby, do której ma trafić lub zupełnie się od niej różniąca.

Animator - nagrodzone filmy międzynarodowe

Jestem obietnicą przygody, ekscytującą podróżą w nieznane. Nie wiesz, co cię czeka. Oderwij się od szarej rzeczywistości i popłyń ze mną do lepszego miejsca, gdzie jest przyjemniej, gdzie możesz i czujesz więcej. Odpręż się. Niczym się nie martw. Spełnię twoje najskrytsze marzenia. Czego pragniesz? Ulgi? Wolności? Siły? Dam ci to wszystko, tylko złap mnie, ściśnij, weź ze sobą do domu. Zatraćmy się razem. Cin cin! Za miłość! Za nas!

Animator - nagrodzone filmy polskie

Stop. Zatrzymać akcję. A gdyby tak na chwilę zmienić perspektywę? Stań z boku i spójrz na rzeczywistość zupełnie inaczej. „Podmieniec”, to opowieść o inności. Inności, która nie zawsze spotyka się ze społeczną akceptacją mimo, iż stanowi nierozerwalną część otaczającego nas świata.

Według pradawnych wierzeń tytułowy bohater to dziecko boginek, mamun lub dziwożon, czyli słowiańskich demonów, które zabierały niemowlęta z kołysek, podrzucając w zamian własne. „Odwrócić od niego wzrok!”, „Zagłodzić!”, „Pozbyć się czorta!”, – czy to nie brzmi jakoś dziwnie znajomo?

"Plastikowi Bohaterowie" jest zaskakującym, zabawnym i szybkim kolażem obrazów z wojny, wykonanym w całości z "gotowych" zabawek dla dzieci.

Przemoc, pożądanie, nienawiść i strach zostają wyłożone na stół, gdy tak zwane "naiwne" dziecięce zabawki zostają powołane do życia, a niewinność dziecięcej zabawy spotyka się z krwawiącą rzeczywistością wojny dorosłych.

Łącząc różnorodne techniki manipulacji obiektami, wideo i grę aktorską, spektakl "Plastikowi Bohaterowie" jest jednocześnie zabawny i bolesny, porusza trudne tematy, dając widzom dzikie i odświeżające doświadczenie lalkarskie.

Tekst napisanej w 1976 roku przez Sławomira Mrożka jednoaktówki opowiada historię trzech Kur, nad którymi czuwa Kogut. Pewnej nocy pod kurnikiem zjawia się Lis, grający na flecie tytułową serenadę. Jego pojawienie się na zawsze zmienia stały (czasem aż do mdłości) bieg życia Koguta i trzech kur: Blondynki, Brunetki i Rudej...

(Zaleca się przeczytanie sztuki przed obejrzeniem)

Spektakl opowiada o rozterkach Andiego – młodszego referenta w Urzędzie Imigracji i Naturalizacji (IND) – wynikających ze sprzeczności pomiędzy własnymi przekonaniami a poczuciem obowiązku.

Spektakl oparty jest na pracy doktorskiej dr Mai Hertoghs poświęconej holenderskiej procedurze azylowej. Fragmenty pracy doktorskiej posłużyły pisarce Christine Otten za kanwę opowieści.

Spektakl opowiada o ucieczce od samego siebie i o konfrontacji z własną śmiertelnością, żalem i marzeniami, gdy ta ucieczka już się dokona.

Bohaterką jest współczesna dziewczynka, dziesięcioletnia Zosia, mieszkająca na łódzkich Bałutach. Dziecko spędza wakacje w domu pod opieką ekscentrycznej ciotki Róży i zaczyna poznawać miasto z innej perspektywy, dzięki dziwnej przyjaźni z nową koleżanką, Rutką. Nowa towarzyszka zabaw jest wysłanniczką ze świata, który już nie istnieje – dzięki niej bohaterka a wraz z nią widzowie spektaklu, przeżyją emocjonalną podróż w przeszłość.

Opowieść o przyjaźni Zosi z Rutką zachęca do empatii i przejrzenia się w historii rówieśniczki z innych czasów niczym w lustrze. Przymierzenie się do jej doświadczenia wymusza redefinicję różnych pojęć, choćby takich jak strach czy poczucie osamotnienia.

I widział Bóg, że wszystko, co stworzył, było bardzo dobre?

Byłoby takie, gdyby nie złamanie zakazu przez pierwszą kobietę: skuszona przez węża sięgnęła po zakazany owoc z drzewa poznania dobra i zła, ściągając tym samym na całą ludzkość, szczególnie na kobiety, szereg kar i nieszczęść.

Troje Archaniołów: Michał, Gabriel i Rafał próbują zmienić bieg wydarzeń i dać biblijnej Ewie szansę na zmianę decyzji, przedstawiając jej historie biblijnych kobiet, pokolenia po niej.

Rodzina małej Meksykanki Lupitiny przygotowuje się do celebrowania święta zmarłych. W kulturze Meksyku ten dzień to święto pełne kolorów i radości. Śmierć i życie wychodzą sobie na spotkanie. Żywi świętują z najbliższymi, którzy już odeszli. Rozmawiają z nimi, śpiewają ich ulubione piosenki, przygotowują ulubione posiłki. Magiczny, niezwykle szczery i energetyczny spektakl Dory Bouzkovej skierowany jest do najmłodszej widowni i opowiadany dziecięcym językiem.

W bliżej nieokreślonej przyszłości roboty współistnieją z ludźmi. Świat się rozwijał, roboty wykonywały swoje zadania, dopóki nie zaczęły myśleć samodzielnie. Rządzący jednak nie byli zadowoleni z tego i zdecydowali się zamknąć i zniszczyć wszystkie roboty na planecie. I tak roboty prawie wyginęły... Prawie. Pewnego dnia Klara, dziewczyna na wózku inwalidzkim, wyrusza w daleką drogę ze swojego domu i dociera do obozu koncentracyjnego